Editor-in-Chief Hatice Kübra Elçioğlu Vice Editors Levent Kabasakal Esra Tatar Online ISSN 2630-6344 Publisher Marmara University Frequency Bimonthly (Six issues / year) Abbreviation J.Res.Pharm. Former Name Marmara Pharmaceutical Journal
Journal of Research in Pharmacy 2011 , Vol 15 , Num 2
Chemical Constituents and Biological Activities of Sternbergia Waldst. & Kit. Species
Gülen İrem Kaya
Ege Üniversitesi Eczacılık Fak, Farmakognozi, İzmir, Türkiye DOI : 10.12991/201115429

Summary

Amaryllidaceae familyasında yer alan Doğu Akdeniz'den Kafkasya'ya kadar yayılış gösteren Sternbergia Waldst. & Kit. türleri fitokimyasal ve biyolojik aktiviteleri yönünden araştırılmışlardır. Özelikle alkaloit içeriklerinin incelendiği çok sayıda fitokimyasal araştırma yanında lektin, fenolik asit gibi bileşiklerin izole edildiği çalışmalar da vardır. Sternbergia türleri likorin alkaloidinin miktarı açısından da incelenmiş ve birbirleriyle karşılaştırılmıştır. Bu derlemede ayrıca Sternbergia türleri üzerinde yapılmış biyolojik aktivite çalışmaları hakkında bilgi de verilmiştir.

Introduction

Amaryllidaceae familyasında yer alan, Sternbergia Waldst. & Kit. türleri Doğu Akdeniz'den Kafkasya'ya kadar yayılış gösteren 8 tür ile temsil edilmektedir[1-3]. Bunlar; S. colchiciflora Waldst & Kit, S. fischeriana (Herbert) Rubr., S. clusiana (Ker- Gawler) Ker-Gawler ex Sprengel, S. lutea (L.) Ker- Gawler ex Sprengel, S. sicula Tineo ex Guss., S. pulchella Boiss. & Bl., S. candida Mathew & Baytop, ve S. greuteriana Kamari & Artelari türleridir.

S. greuteriana Yunanistan (Güney Ege adaları) için, S. candida Türkiye için endemiktir. Sadece tip örneğinden bilinen S. schubertii Schenk türünün, S. lutea ile sinonim olduğu tespit edilerek, taksonomik açıdan aynı tür olarak değerlendirilmesi uygun görülmüştür[3]. Bazı kaynaklarda S sicula ayrı bir tür olarak değil; alttür olarak kabul edilerek, S. lutea subsp sicula, S lutea bitkisi de S. lutea subsp lutea olarak sınıflandırılmışlardır[3,4]. S. greuteriana ve S. pulchella haricinde diğer 6 taksonun Türkiye'de yabani olarak yetiştiği bilinmektedir[5].

S. lutea ve S. sicula bitkileri Aydın ve İzmir çevresinde “Tavuk yumurtlatmaz”, “Tavuk doğurtmaz”, “Tosba çiçeği” ve “Yaylakovan”, S. clusiana; Şanlıurfa'da “Dağ soğanı”; Sternbergia lutea Muğla çevresinde “Göç Göç çiçeği” isimleriyle bilinmektedir[6-8]. Diğer bir kaynakta halk arasında Sternbergia lutea'nın; “Karaçiğdem”, “Tavukçiçeği”; Sternbergia sicula'nın; “Kurbağaçiçeği”, Sternbergia fischeriana'nın; “Kışnergizi”; Sternbergia candida'nın; “Çakalnergizi”; isimleriyle bilindiği belirtilmektedir[3].

Sternbergia türleri halk arasında tedavi amaçlı kullanılmamakla beraber, soğanları ülkemizin ihraç ettiği çiçek soğanları arasında olduğundan ekonomik öneme sahiptir[9]. Ancak türlerin yok olmaya başlaması nedeniyle günümüzde yalnızca S. lutea bitkisinin soğanlarının ihracatına izin verilmektedir[10].

Sternbergia türleri üzerinde yapılan fitokimyasal çalışmalarda Amarylidaceae alkaloitleri[11-18] başta olmak üzere, lektinler[19] ve fenolik asitler[20] elde edilmiştir. Bunun yanı sıra pigmentlerinin[21] ve uçucu bileşenlerinin[22] araştırıldığı çalışmalara da rastlanılmıştır.

Sternbergia türlerinden izole edilen alkaloitler arasında tedavi açısından en önemli olanlarından biri galantamin adlı Amaryllidaceae alkaloididir. Bu bileşik uzun süreli merkezi etki gösteren bir kompetitif kolinesteraz inhibitörü olup, Alzheimer hastalığı (AH) gibi kolinerjik ilişkili nörodejeneratif hastalıkların tedavisinde kullanılmaktadır[23,24]. Ayrıca yüz nevraljisi gibi endikasyonlarda kullanılmak üzere de yine söz konusu ülkelerde pazarlanmaktadır[25].

Sternbergia türlerinden izole edilen Amaryllidaceae alkaloitleri arasında ilgi çekici olanlarından bir diğeri de likorin'dir. Likorin bazı RNA ve DNA virüslerine karşı antiviral etkilidir[26,27]. Farklı analiz yöntemleri kullanılmak suretiyle, likorin'nin DNA ve/veya RNA ile etkileşmesini gösteren ve antitümör aktivitesi üzerinde yapılmış çalışmalar da mevcuttur[28,29]. Yine likorin üzerinde yapılan diğer çalışmalarda, antienflamatuar etkisinin indometasin'den[30] ve analjezik etkisinin de aspirinden daha yüksek olduğu kanıtlanmıştır[11].

FİTOKİMYASAL ÇALIŞMALAR
Sternbergia türleri üzerinde bugüne kadar yapılan fitokimyasal çalışmaların sonucunda izole edilen ve yapıları aydınlatılan bileşikler gruplandırılarak verilmiştir.

Alkaloitler
Sternbergia türleri üzerinde yapılmış olan izolasyon çalışmaları sonucunda elde edilen alkaloitler Tablo 1 de yer almaktadır.

TABLO 1: Sternbergia türleri ve bu türlerde varlığı saptanan Amaryllidaceae alkaloitleri

Sternbergia türlerinin ilaç olarak kullanılan alkaloitlerinden galantamin ve biyolojik aktivite açısından önemli bir alkaloit olan likorin açısından incelenmesi amacıyla çeşitli çalışmalar yapılmıştır.

Galantamin ilaç sanayide kullanılan önemli bir alkaloit olması nedeniyle kaynak olabilecek bitkiler araştırılmıştır. Bu amaçla Sternbergia türleri galantamin içeriği açısından incelenmiştir. Yabancı kaynaklı S. lutea[32,35], S. clusiani[18], S. colchiciflora[33], S. fischeriana[17], S. sicula[34] bitkilerinde galantamin tespit edilmiştir. Türkiye'de yetişen Sternbergia türlerinden galantamin izole edilememiştir[11-14]. HPLC yöntemi kullanılarak teşhis ve miktar tayini yapılan bir araştırmada S. sicula ve S. lutea bitkilerinin galantamin içerip, içermediği araştırılmış ve içermediği tespit edilmiştir[43].

Çeşitli Amaryllidaceae bitkilerinin çalışıldığı bir yayında, galantamin miktar tayini için kromato-kütle spektrofotometrik bir yöntem kullanılmış ve S. colchiciflora bitkisinde vejetasyon dönemine göre % 0.01-0.07 arasında değişen oranda galantamin bulunduğu tespit edilmiş[33]. İzolasyon sırasında elde edilme yüzdelerinin yer aldığı diğer bir çalışmada S. fischeriana bitkisinde % 0,02 total alkaloit bulunmuş ve bunun %12 sinin galantamin olduğu saptanmıştır[17].

Likorin ise fitokimyasal olarak çalışılan bütün Sternbergia türlerinde tespit edilmiş olup, bazılarında majör alkaloit olarak gösterilmiştir[17,18,34,36]. Likorin, S.lutea[4,31,32,35-37,44-47], S. sicula[4,34,44], S. clusiana[4,11,18,38], S. fischeriana[4,17,37], S. candida[4,14], S colchiciflora[16] türlerinde saptanmıştır.

Likorin miktar tayini çalışmaları, HPLC yöntemi kullanılarak yürütülen çalışmalardır. Tablo 2'de Sternbergia taksonları üzerinde HPLC yöntemi ile yapılan likorin miktar tayini çalışmalarının sonuçları yer almaktadır.

TABLO 2: Sternbergia taksonları üzerinde HPLC yöntemi ile yapılmış likorin miktar tayini çalışmalarının sonuçları

S. colchiciflora bitkisi üzerinde likorin miktar tayini yapılmamış olmakla beraber, GS-MS analizleriyle bitkinin içerdiği alkaloitleri ortaya koyan bir çalışma vardır. Bitkinin farklı dönemlerinde ve farklı kısımlarında incelemeler yapılmış olup, likorin için en yüksek değerler; total iyon üzerinden hesaplanmış, gelişkin yaprak döneminde kök kısmında % 85.4, soğanda % 71.9, yaprakta % 9.8, çiçekli dönemdeki çiçeklerde % 38.9 olarak tespit edilmiştir[16].

Çeşitli Amaryllidaceae bitkilerindeki alkaloit ve likorin içeriğinin incelendiği bir çalışmada, S. fischeriana bitkisi de incelenmiş, % 0.02 total alkaloit içerdiği bunun da % 49'unun likorin olduğu tespit edilmiştir[17].

S. clusiani soğanındaki alkaloitlerin ve likorinin aktivitesinin incelendiği bir çalışmada, bitkinin % 0.168 total alkaloit içerdiği ve bunun %90'ının likorin olduğu belirtilmiştir[18].

Diğer bir çalışmada S. sicula bitkisindeki alkaloitler incelenmiş ve likorin alkaloidinin % 90 gibi bir oranla majör alkaloit olarak bulunduğu saptanmıştır[34].

Sternbergia lutea bitkisinin likorin alkaloidi açısından incelendiği çalışmalara baktığımızda; Çiçekli dönemindeki S. lutea yapraklarında % 0.77 total alkaloit tespit edilmiş, bunun da % 0.36'sının likorin olduğu, tayin edilmiştir. Aynı dönemdeki soğanlar incelendiğinde % 0.83 total alkaloit bulunmuştur. Geç çiçekli dönemde toprak üstü kısmının % 1.65 total alkaloit içerdiği ve bunun da büyük kısmının likorin olduğu tespit edilmiştir[36]. Diğer bir çalışmada, ekstraksiyon işlemleri sonucunda S. lutea bitkisinin toprak üstü kısmında % 1, soğanlarında ise % 0.21 likorin elde edilmiştir[39]. Bu bitkide likorinin sitokimyasal lokalizasyonunun araştırıldığı bir çalışmada; bitkinin çeşitli dokuları, farklı dönemlerde sitokimyasal olarak incelenmiş, en yüksek likorin miktarının çiçek açma döneminden bir ay sonraki yapraklarda olduğunu tespit edilmiş ve net ağırlık üzerinden % 0.55 likorin içerdiği belirtilmiştir. Bunun yanında soğanlarında % 0.40-0.52, tohumlarında % 0 .53 likorin tespit edilmiştir[46]. S. lutea bitkisinin farklı dokularının likorin açısından incelediği diğer bir çalışmada; yapraklarda % 1.09, tohumları uzaklaştırılmış kapsüllerde % 0.98, soğanlarında % 0.69, olgunlaşmamış tohumlarda % 0.51 ve köklerde % 0.28 kuru drog üzerinden hesaplanmış likorin tayin edilmiştir[45].

Lektinler
S. lutea bitkisinden yeni bir mannoz-spesifik lektin izole edilmiştir. SLA (Sternbergia lutea aglutinin) olarak isimlendirilen bu lektinin alfa-D-mannoz spesifik bir lektin olduğu anlaşılmış olup, çeşitli alfa-mannanlara, galaktomannanlara ve asialotiroglobulinler ile etkileşme gösterdiği, ancak alfa-glukan ve tiroglobulin ile etkileşmediği tespit edilmiştir. Bu lektinin özellikle mannoz bağlayan ve aynı familyadan (Amaryllidaceae lektini) olan, Galanthus nivalis soğan lektini (GNA)'ne oldukça benzediği, N-terminal 46 aminoasit sırasının %76 oranında GNA ile homolog olduğu tespit edilmiştir[19].

Fenolik Asitler
Bulgaristan kaynaklı S. colchiciflora ekstrelerinin içindeki fenolik asit yapısındaki bileşiklerin tayini HPLC yöntemi ile yapılmıştır. Toprak altı ve toprak üstü örnekleri ayrı ayrı incelenmiş ve sonuç olarak, her ikisinin de benzer olduğu, en fazla ferulik asit, az miktarda p-kumarik, vanilik asit ve siyrinjik asit taşıdığı tespit edilmiş olup, eser miktarda da protokateşuik, 4 OH-benzoik asit ve kafeik asit bulunduğu tespit edilmiştir[20].

Diğerleri
S. clusiana'nın kimyasal bileşenlerinin araştırıldığı bir çalışmada; metilhekzadekanoat, oktadekanoik asit, hekzadekanoik asit gibi yağ asitleri ve esterleri ile N-(p-hidroksi-β-feniletil)-phidroksi- trans sinnamamit, β-sitosterol ve glikozidinin de izole edildiği bildirilmiştir[38].

S. lutea bitkisinin soğan kısmının içerdiği polisakkaritlerin miktarının ve kompozisyonunun tespit edildiği bir çalışma da mevcuttur. Bu çalışmada kuru ağırlık üzerinden suda çözünebilen polisakkarit miktarı % 5.5 olarak saptanmıştır[48].

S. lutea bitkisinin biyolojik siklüsünün farklı dönemlerinde yağda çözünebilen pigmentleri araştırılmış, klorofil ve çeşitli karatenoidler içerdiği tespit edilmiştir[21].

S. candida bitkisinin uçucu bileşenleri incelenmiş, (E)-β-osimen (%50-81) ve nerol (%2-19) ana komponent olarak tespit edilmiştir[22].

S. lutea'nın farklı dönemlerindeki fitohormon içeriğinin araştırıldığı bir çalışma da mevcuttur. Bu çalışmada çeşitli uygulamalar yapılarak bu hormonların bitki büyümesine etkisi incelenmiştir[49].

BİYOLOJİK AKTİVİTE ÇALIŞMALARI
Sternbergia türleri özellikle taşıdıkları alkaloitleri nedeniyle önemli ve çeşitli biyolojik aktivitelere sahip bitkilerdir. Bitkiler üzerinde farklı aktivite tayinlerine yönelik çeşitli çalışmalar yapılmıştır.

Sitotoksik Aktivite
Bu konuda yapılmış olan çalışmalarda yöntem olarak Brine Shrimp (Artemia salina Leach) yöntemi uygulanmıştır[50]. S lutea ve S. sicula bitkilerinin toprak altı ve toprak üstü kısımlarından n-hekzan, etanol, etil asetat ve distile su ekstreleri hazırlanmıştır. S. sicula bitkisinin toprakaltı kısmından hazırlanmış n-hekzan, etanol, etil asetat ve distile su ekstrelerinin hepsinin aktif olduğu saptanmış, ancak toprak üstü kısımlarından hazırlanan örneklerin hiçbirinde aktivite tayin edilememiştir. S. lutea bitkisinin ise yalnızca toprakaltı kısmından hazırlanan etanol ekstresi ile toprak üstü kısmından hazırlanan distile su ekstresinde aktivite saptanmıştır.

Bu sonuçlar bu bitkilerin potansiyel sitotoksik aktiviteye sahip bileşikler içerebileceğini gösterirken, bu bileşiklerin bitkinin kısımlarına göre farklılık gösterebileceğini ortaya koymaktadır[51].

Antibakteriyal ve Antifungal Aktivite
Antimikrobiyal aktivite tayini çalışmalarında disk difüzyon yöntemi kullanılmıştır[52-54]. S lutea ve S. sicula bitkilerinin toprak altı ve toprak üstü kısımlarından n-hekzan, etanol, etil asetat ve distile su ekstreleri hazırlanmıştır. Hazırlanan bütün ekstreler üzerinde gram (+) bir bakteri olan Staphylococus aureus'a karşı belirgin bir aktivite tayin edilmiştir. Bu şekilde bu bakterinin test edilen bakteriler arasında en duyarlı olduğu ortaya konmuştur. Bununla birlikte diğer bir gram (+) bakteri olan Staphylococcus epidermis'e karşı ancak birkaç bitki ekstresinin aktif olduğu tespit edilmiştir. Dikkat çekici bir diğer sonuç da Enterococus faecalis ve E. cloacae 'ye karşı hiçbir bitki ekstresinin aktif çıkmamış olmasıdır. Bu da bize bu gram (-) bakterilerin diğerleri arasında en dirençlileri olduğunu göstermektedir. Bunun yanında Escherichia coli ve Salmonella typhimurium'a karşı ekstrelerin çoğu aktivite gösterirken, Pseudomonas aeruginosa'ya karşı ancak az sayıda ekstre aktivite göstermektedir. Antifungal aktivite sonuçları da ilgi çekicidir. Sternbergia lutea ekstrelerinin hepsi Candida ablicans'a karşı aktivite gösterirken, Sternbergia lutea bitkisinin toprak altından hazırlanan bütün ekstreler ile toprak üstünden hazırlanan etanol ekstresi aktivite göstermiştir[55].

Asetilkolinesteraz İnhibitör Aktivite
2008 yılında yapılan bir çalışmada, çeşitli bitkilerden elde edilen alkaloit ekstrelerinin hem GC-MS ile alkaloit profilleri incelenmiş hem de asetilkolinesteraz inhibitör aktivitesine bakılmıştır. Bu çalışmada S. colchiciflora'nın alkaloit ekstresinin hafif bir asetilkolinesteraz inhibitör aktivitesi olduğu tespit edilmiştir[56].

S. sicula bitkisi üzerinde yapılan bir başka çalışmada, çiçekli ve meyveli dönemlerde toplanan bitkinin soğan ve toprak üstü kısımlarından hazırlanan alkaloit ekstrelerinde Ellman yöntemi ile asetilkolinesteraz inhibitör aktivite bakılmış ve bütün ekstrelerin az veya çok asetilkolinesteraz inhibitör aktivitesi olan alkaloitler içerdiği tespit edilmiştir[57].

Diğer Aktiviteler
Sternbergia türlerinden elde edilen alkaloitler üzerinde bazı biyolojik aktivite çalışmaları yapılmıştır. S. clusiana 'dan elde edilen likorin ve hemantidin alkaloitlerinin indometazinden daha yüksek antienflamatuvar aktivite gösterdiğini tespit edilmiştir[29]. Diğer bir çalışmada da S. clusiana bitkisinden izole edilen likorin ve hemantidin alkaloitlerinin aspirinden daha yüksek analjezik etkisi olduğunu saptanmıştır[11].

S. clusiani bitkisinden elde edilen likorinin kobaylardan izole edilmiş pulmoner arter ve kalp üzerine etkileri incelenmiş ve likorinin kalp üzerindeki etkisinin adrenerjik reseptörlerin uyarılması aracılığıyla oluştuğu saptanmıştır[18].

Conclusion

Sternbergia türleri asetilkolinesteraz inhibitör[23,24], antiviral[26], antitümör[29] aktivite gibi farklı aktivitelere sahip Amaryllidaceae alkaloitleri taşımaktadırlar. Çeşitli Sternbergia türlerinden elde edilen ekstrelerin de asetilkolinestraz inhibitör[56,57], sitotoksik[51] ve antimikrobiyal[55] aktivitelerinin olduğu kanıtlanmıştır. İzolasyon çalışmalarında elde edilen likorin ve hemantidin isimli alkaloitlerin analjezik[11] ve antienflamatuvar[30] etkili olduğu tespit edilmiş olup, yine Sternbergia türlerinden elde edilen likorinin pulmoner arter ve kalp üzerine etkilerinin olduğu görülmüştür[18].

Sternbergia türleri üzerinde yürütülen izolasyon çalışmalarında başta alkaloitler[11-18] olmak üzere lektinler[19], fenolik asitler[20], çeşitli pigment maddeleri[21] ve uçucu bileşenler[22] elde edilmiştir. İzolasyon çalışmalarında krinin, likorin, tazettin, narsiklasin gibi farklı tipte birçok Amaryllidaceae alkaloidi izole edilmiştir (Tablo 1). İzole edilen alkaloitlerin profiline bakıldığında krinin ve likorin tipi alkaloitlerin daha fazla sayıda olduğu gözlenmektedir. Likorin isimli alkaloit çalışılan bütün Sternbergia türlerinden izole edilmiştir. Çoğu tür için de majör alkaloit olarak belirtilmektedir[17,18,34,36].

Sternbergia türleri önemli Amaryllidaceae alkaloitlerinden olan galantamin ve likorin alkaloitlerinin miktarları açısından da araştırılmış, galantamin isimli alkaloide Türkiye'de yetişip, çalışılan türlerde rastlanmamıştır[11-14,43]. Sternbergia türleri üzerinde likorin miktar tayini çalışmaları HPLC yöntemi kullanılarak yapılmıştır (Tablo 2). S. lutea bitkisi üzerinde likorin miktar tayini çalışmalarına daha çok rastlanırken, S. colchiciflora bitkisinde yapılmış bir likorin miktar tayini çalışmasına rastlanmamıştır.

Reference

1) Willis JC. Amaryllidaceae In: Dictionary of the Flowering Plants & Ferns, Editor: Herbert Kenneth Airy Shaw 8th Ed. Cambridge University Press, Cambridge, 1988, p. 1103.

2) Mathew B, Davis AP. Sternbergia, In: Cites Bulb Checklist, Editors: Aaron P Davis, H Noel McGough, Brian Mathew, Christopher Grey-Wilson. The Trustees of Royal Botanic Gardens, Kew, 1999, pp. 54-55.

3) Duman H, Koyuncu M, Ünal F. The Genus Sternbergia Waldst. Kit. (Amaryllidaceae) in Turkey. The Karaca Arboretum Magazine 2002; 6(3): 115-130.

4) Çitoğlu GS, Yılmaz BS, Bahadır Ö. Quantitive Analysis of Lycorine in Sternbergia Species Growing in Turkey. Chem Nat Comp 2008; 44(6): 826-828.

5) Mathew B. Sternbergia In: Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Editor: Peter Hadland Davis, Edinburgh University Press, Edinburgh, 1984 vol. 8, pp. 360-364.

6) Akan H. Arat Dağı ve Çevresinde (Birecik, Şanlıurfa) Etnobotanik bir Araştırma. Fırat Üniv Fen Müh Bil Derg 2008; 20: 67-81.

7) Tanker N, Çitoğlu G, Tanker M. An Investigation on the Morphology and Anatomy of Some Species of the Genus Sternbergia Waldst. & Kit. (Amaryllidaceaea). Tr J Botany 1996; 20:507-513.

8) http://www.mugla.bel.tr/mugla/gocgoccicegi.html 9. Koy uncu M. Türkiye'den İhraç Edilen Geofitlerin Korunması ve Üretimi Konusunda Gelişmeler In: XI. Bitkisel İlaç Hammaddeleri Toplantısı Bildiri Kitabı, Ankara, Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi, 1997, p. 57-62.

10) http://www.tugem.gov.tr/document/DCSTeblig- 2010ResmiGazete.doc - Doğal Çiçek Soğanlarının 2010 Yılı, İhracat List esi Hakkında Tebliğ (Tebliğ No: 2009/55), 12 Kasım 2009 PERŞEMBE, Resmî Gazete, sayı 27404.

11) Tanker N, Çitoğlu G, Gümüşel B, Şener B. Al kaloids of Sternbergia clusiana and Their Analgesic Effects. Int J Pharm 1996; 34(3): 194-197.

12) Pabuçcuoğlu V, Richomme P, Gözler T, Kıvçak B, Freyer AJ, Shamma M. Four New Crinine-Type Alkoloids from Sternbergia Species. J Nat Prod 1989; 52(4): 785-791.

13) Kıvçak B, Gözler T. Sternbergia sicula Alkaloitleri, E ge Üniv Ecz Fak Derg 1993; 1(2): 65-71.

14) Çitoğlu, G. Alkaloids of Sternbergia candida Mathew & T. Baytop. J Fac Pharm Gazi 1998; 15 (2): 93-98.

15) Evidente A. Isolation and structural characterization of Lutessine, a new Alkaloid from Bulbs of Sternbergia lutea. J Nat Prod 1986; 49(1): 90-94.

16) Berkov S, Bastida J, Tsvetkova R, Viladomat F, Codina C. Alkaloids from Sternbergia colchiciflora. Z Naturforsch 2009; 64c: 311-316.

17) Boit HG, Dopke W, Stender W. Alkaloids from Hippeastrum rutilum, Lycoris albiflora, Zephyranthes andersoniana and Sternbergia fischeriana. Naturwissenschaften 1958; 45:390.

18) Abdalla S, Abu Zarga M, Sabri S. Alkaloids of Sternbergia clusiani and Effects Lycorine on Guinea-pig Isolated Pulmonary Artery and Heart. Fitoterapia 1993; 64(6): 518-523.

19) Saito K, Misaki A, Goldstein IJ. Purification and characterization of a new mannose-spesific lectin from Sternbergia lutea bulbs. Glycoconjugate J 1997; 14(8): 889-896.

20) Nikolova M, Gevrenova R. Determination of phenolic acids in Amaryllidaceae spesies by high performance liquid chromatography. Pharm Biol 2005; 43(3): 289-291.

21) Calabrase G, Stefanizzi L. Sternbergia lutea lipidsoluble pigments during some phases of its biological cycle. Giornale Botanico Italiano 1972; 106(3): 135-149.

22) Kükcüoglu M, Baser KHC. Headspace Volatiles of Three Turkish Plants. J Essent Oil Res 2010; 22:389-392.

23) Lilienfeld S. Galanthamine- Anovel Cholinergic Drug With Alzheim er's Disease. CNS Drug Rewiews 2002; 8(2): 159-176.

24) Sweeney JE, Hohmann CF, Moran TH, Coyle JT. A Long- Ac ting Cholinesterase Inhibitör Reverses Spatial Memory Deficits in Mice. Pharmacol Biochem Behav 1988; 31: 141-147.

25) Shu YZ. Recent Natural Products Based Drug Development: A Pharmace utical Industry Perspective. J Nat Prod 1998; 61: 1053-1071.

26) Gabrielsen B, Monath TP, Huggins JW, Kefauve, DF, Petit GR, Grosze k G, Hollingshead M, Kirsi JJ, Shannon W M, Schubert EM, Dare J, Ugarkar B, Usser MA, Phelan MJ. Antiviral (RNA) Activity of Selected Amaryllidaceae; Isoquinoline Constituents and Synthesis of Related Substances. J Nat Prod 1992; 55: 1569-1581.

27) Vrijsen R, Vanden Berghe DA, Vlietinck AJ, Boeye A. Lycorine: A E ucaryotic Termination Inhibitor. J Biol Chem 1986; 261(2): 505-507.

28) Karadeniz H, Gülmez B, Şahinci F, Erdem A, Kaya GI, Ünver N, Kıvçak B, Ozsoz M. Disposable Electrochemical Biosensor for the Detection of the Interaction Between DNA and Lycorine Based on Guanine and Adenine Signals. J Pharmaceut Biomed 2003; 33: 295-302.

29) Lamoral- Theys D, Andolfi A, Goietsenoven G V, Cimmino A, Le Calvé B, Wauthoz N, Mégalizzi V, Gras T, Bruyére C, Dubois J, Mathieu V, Kornienko A, Kiss R, Evidente A. Lycorine, the Main Phenanthridine Amaryllidaceae Alkaloid, Exhibits Significant Antitumor activity in Cancer Cells That Display Resistance to Proapoptotic Stimuli: An Investigation of Structure- Activity Relationship and Mechanistic Insight. J Med Chem 2009; 52: 6244-6256.

30) Çitoğlu G, Tanker M, Gümüşel B. Antiinflammatory Effects of Lycorine and Haemanthidine. Phytother Res 1998; 12: 205-206.

31) Evidente A, Iasiello I, Randazzo G. Hippamine, a Minor Alkaloid from Sternbergia lutea. J Nat Prod 1984;47(6): 1061-1062.

32) Foka G. Alkaloids of Sternbergia lutea (Amaryllidaceae), Pharmakeutikon Deltion, Epistemonike Ekdosis 1971;1(1): 9-12.

33) Kintsurashvili L, Vachnadze V. Plants of the Amaryllidaceae Family Grown and Int roduced in Georgia: A source of Galanthamine. Pharm Chem J 2007; 41(9): 492-494.

34) Phokas V, Alkaloids of Sternbergia sicula, Pharm Acta Helv 1969; 44(4): 257-259.

35) Evidente A, Iasiello I, Randozza G. Isolation of Sternbergine, a New Alkaloid from Bulbs of Sternbergia lutea, J Nat Prod 1984; 47(6): 1003-1008.

36) Abduazimov KA, Yunusov SY, Alkaloids of Sternbergia lutea. Dokl Akad Nauk UzSSR 1965;22(1):35-36.

37) Proskurnina NF, İsmailov NM. Alkaloids of Sternbergia species. Zh Obshch Khimii 1953; 23: 2056-2059.

38) Al-Khalil S, Sabri S, Al-Dwairi W, El-Aisawi D, Abuzarga M, Voelter W, Zeller KP. Chemical Constitents of Sternbergia clusiana. Alexandria J Pharm Sci 1997; 11(2): 65-69.

39) Allayaraov K, Abdusamatov A, Yunusov SY. Ungernia spiralis and Sternbergia lutea Alkaloids. Khim Prir Soedin 1970; 6(1): 143-144.

40) Richomme P, Pabuçcuoğlu V, Gözler T, Freyer AJ, Shamma M. (-)-Siculinine: A Ly corine-Type Akaloid from Sternbergia sicula. J Nat Prod 1989; 52 (5): 1150-1152.

41) Evidente A. Identification of 11-hidroxyvittatine in Sternbergia lutea. J Nat Prod 1986; 49(1): 168-169.

42) Piozzi F, Marino ML, Fuganti C, Di Martino A. Occurence of nonbasic metabolites in Amarylidaceae. 1969; 8(9): 1745-1748.

43) Çiçek, D. Sternbergia sicula Tineo ex Guss Bitkisinin Kalite Kontrol Açısından Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Farmakognozi Anabilim Dalı, İzmir, 2010.

44) Kaya GI, Çicek D, Sarıkaya B, Onur MA, Unver Somer N. HPLC - DAD Analysis of Lycorine in Amaryllidaceae Species. Nat Prod Commun 2010; 5 (6): 873-876.

45) Amico A, Stefanizzi L, Bruno S, Bonvino V. Distribution of Lycorine in Sternbergia lutea. Quarterly J Crude Drug Res 1980; 18(1): 27-31.

46) Amico A, Stefanzzi L. Cytochemical Localization of Lycorine in Plants of Sternbergia lutea Ker-Gawl . Quarterly J Crude Drug Res 1978; 16 (2): 65-70.

47) Evidente A, Iasiello I, Randazzo G. Rapid Quantitative Analysis of Lycorine by Reversed-phase High- Performance Liquid Chromatography. J Chromatogr 1983; 281: 362-366.

48) Khamidkhodezhaev SA, Rakhimov DA, Ismailov ZF. Spred and Study of Polisaccharides in representatives of the family Amaryllidaceae Jaume St. Hilaire. Uzbekskii Biologicheskii Zhurnal 1979; 5: 42-44.

49) Lopez AC. Phytohormones in physiology of Sternbergia lutea, Anales inst. Espan, Edafol., Ecol. y Fisiol. Vegetal (Madrid), 1947; 6: 325-432.

50) Meyer BN, Ferrigni NR, Putnam JE, Jacobsen LB, Nichols DE, McLaughlin JL. Brine Shrimp: A Convenient General Bioassay for Active Plant Constituents. Planta Med 1982; 45(1): 31-34.

51) Kaya Gİ, Sarıkaya B, Çiçek D, Ünver Somer N. In vitro Cytotoxic Activity of Sternbergia sicula, S. lutea and Pancratium maritimum Extracts. Hacettepe Univ J Faculty Pharm 2010; 30: 41-48.

52) Cremer A. Antibiotic sensitivity and assay tests. In: Microbiological methods . Editors: Christopher Herbert Collins, Patricia M. Lyne 5th ed. , Butterworth & Co. (Publishers) Ltd., London. 1985, p.173.

53) Seeley HW, Vandemark PJ. Sensitivity discs in the therapeutic use of antibiotics. Microbes in action, a laboratory manual of microbiology. 2nd ed., WH. Freeman and Company, San Francisco 1972.

54) NCCLS. Performance standards for antimicrobial disc susceptibility tests. Approved standard M2– A5.Villanova, PA, USA, 1993.

55) Unver N, Kaya Gİ, Öztürk HT, Antimicrobial activity of Sternbergia sicula and Sternbergia lutea. Fitoterapia 2005; 76: 226-229.

56) Berkov S, Bastida, J, Nikolova M, Viladomat F, Codina C, Rapid TLC/GC-MS Identification of Acetylcholinesterase Inhibitors in Alkaloid Extracts. Phytochem Anal 2008; 19: 411-419.

57) Çiçek D, Ünver Somer N, Kaya Gİ. Quality control and anticholinesterase activity determinations on Sternbergia sicula. Marmara Pharm J 2010; 14: 121-124.

Marmara University