Medical University, Pharmaceutical Faculty, Sofia, Bulgaria DOI : 10.12991/201014452 Hasta güvenliğinin geliştirilmesi, tüm dünyada pek çok sağlık servisi için olduğu gibi ulusal sağlık sistemleri için de önemli bir aşamadır. Toplumdan edinilmiş pnömoni (TEP), mortalite, morbidite ve sağlık-bakım harcamalarına neden olan, sık gözlenen ve potansiyel olarak yaşam-tehdit edici olabilen bir hastalıktır. Bu çalışmanın amacı, TEP nedeniyle hastaneye yatırılmış olan hastalarda antibiyotik reçeteleme sıklığının, tedavi sırasında reçetenin değiştirilmesine neden olan önde gelen faktörlerin ve hekimlerin hasta güvenlik sorunlarına yaklaşımlarının belirlenmesi ve değerlendirilmesidir. Çalışma kapsamında TEP nedeniyle hastanede yatan 107 hastanın ilaç kayıtları retrospektif şekilde incelenmiştir. Çalışmada psödo-randomizasyon, uzman analizi ve girişimsel-olmayan farmakoepidemiyolojik değerlendirme yöntemleri kullanılmıştır. Ayrıca ilaç reçetelemesinde değişikliklere neden olan faktörler beş ana grupta sınıflandırılmıştır. Veriler TEP'li hastaların %33'ten fazlasında hastanede kalış süresince ilaç tedavilerinde bir veya daha fazla değişim varlığını göstermiştir. Tedavide en sık yapılan değişiklik, terapötik etkinin yetersizliği (%63) veya tanının kesinleştirilmesi (%26) nedeniyle tedaviye diğer bir antibiyotiğin eklenmesi (%67) idi. Ek antibiyotik reçetelemesi için önde gelen faktör tanının mikrobiyolojik spesifikasyonu yapılmaksızın tedaviye başlanmış olmasıydı. Hasta güvenliği ile ilgili olarak görüşülen hekimler, sağlık-bakım sistemi finansmanı, kuruma ait sınırlılıklar, tanısal gereçler ve belli uygulama kural ve standartlarının bulunmaması ile ilgili sorunları bildirmişlerdir. TEP tanısıyla hastaneye yatırılan hastalarda antibiyotik kullanımını iyileştirme çabaları sağlık-bakım sağlayıcılarının uygulamada hergün karşılaştıkları engellerin tümünü kapsamalıdır. Keywords : Hasta güvenliği, toplumdan edinilmiş pnömoni, antibiyotik, hasta-güvenliği, hekim tutumu